ਡੁੱਬਣਾ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਜਾਂ ਫਿਰ ਜਾਣ-ਬੁੱਝ ਕੇ (ਹੱਤਿਆ ਜਾਂ ਆਤਮ-ਹੱਤਿਆ) ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਇਕ ਆਮ ਦੁਰਘਟਨਾ ਹੈ। ਪੇਂਡੂ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਲੋਕ ਤਾਲਾਬ ਜਾਂ ਨਦੀ ਵਿੱਚ ਨਹਾਉਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤੇ ਮਿਰਗੀ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ ਅਕਸਰ ਡੁੱਬ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਇਲਾਜ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾ ਰਹੇ ਹਨ ਜਾਂ ਨਿਯਮਿਤ ਰੂਪ ਨਾਲ ਦਵਾਈ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ।
ਡੁੱਬਣ ਨਾਲ ਪਾਣੀ ਫੇਫੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਭਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਵਿੱਚ ਫੇਫੜੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉੱਥੇ ਹਵਾ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦੀ। ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਢਿੱਡ ਵਿੱਚ ਵੀ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਅੰਤੜੀਆਂ ਇਸ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤਕ ਸਹਿ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਰ ਫੇਫੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਦਾ ਰਹਿਣਾ ਜਾਨਲੇਵਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਹ ਰੁਕਣ ਦੇ 3 ਮਿੰਟ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅੰਦਰ ਹੀ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਫੇਫੜਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਸੰਚਰਣ ਤੰਤਰ (ਖੂਨ ਦੀਆਂ ਨਾੜਾਂ) ਵਿੱਚ ਵੀ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦਿਲ ਨੂੰ ਵੀ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬਹੁਤਾਤ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਡੁੱਬਦੇ ਹੋਏ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਬਚਾਉਂਦੇ ਸਮੇਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖੋ; ਡੁੱਬਦਾ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੀ ਬੇਬਸੀ ਵਿੱਚ ਬਚਾਉਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਵੀ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚ ਕੇ ਡੁਬੋ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਚਾਹੇ ਉਹ ਕਿੰਨਾ ਹੀ ਚੰਗਾ ਕਿਉਂ ਨਾ ਤੈਰਦਾ ਹੋਵੇ। ਹੋ ਸਕੇ ਤਾਂ ਰੱਸੀ ਜਾਂ ਮੋਟੀ ਡੰਡੀ ਜਾਂ ਟਾਇਰ ਵਰਗੀ ਚੀਜ਼ ਨਾਲ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰੋ। ਡੁੱਬਣ ਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਖਤਰੇ ਹਨ
ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਇਲਾਜ
ਬਨਾਉਟੀ ਸਾਹ ਲੈਣਾ
ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਵਾਯੂ ਪਥ (ਏਅਰ ਵੇਅ) ਅਤੇ ਮੁਖੌਟਾ ਹੈ ਤਾਂ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਸਾਹ ਦਿਵਾਉਣ ਵਿੱਚ ਆਸਾਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਇਹ ਉਪਲਬਧ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸਿੱਧਾ ਤਰੀਕਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰੋ। ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਪੀੜਤ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਛਾਤੀ ਦੇ ਹਿੱਲਣ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿਓ। ਇਸ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਛਾਤੀ ਦੇ ਫੁੱਲਣ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗੇਗਾ।
ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਗਰਦਨ ਜਾਂ ਛਾਤੀ ਵਿੱਚ ਧੜਕਨ ਨਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣ ਲੱਗੇ ਦਿਲ ਦੀ ਮਾਲਸ਼ ਕਰਦੇ ਰਹੋ। ਦਿਲ ਦੀ ਮਾਲਸ਼ ਦੇ ਲਈ ਠੀਕ ਥਾਂ ਲੱਭ ਲਵੋ। ਦਿਲ ਛਾਤੀ ਵਿੱਚ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਬਿਹਤਰ ਦਬਾਅ ਦੇ ਲਈ ਦੋਵਾਂ ਹੱਥਾਂ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰੋ (ਹੱਥ ਦੇ ਉੱਪਰ ਹੱਥ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਦਬਾਉ)। ਇੱਕ ਮਿੰਟ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ 40 ਤੋਂ 60 ਵਾਰ ਦਿਲ ਦੀ ਮਾਲਸ਼ ਕਰੋ। ਕਈ ਵਾਰ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਦਿਲ ਦੀ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰਨ ਨਾਲ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਪਸਲੀ ਟੁੱਟ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਜਿੰਦਗੀ ਬਚਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਇਹ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਕੀਮਤ ਹੈ। ਦਿਲ ‘ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋ ਜਾਂ ਗਰਦਨ ਵਿੱਚ ਨਬਜ-ਨਾੜੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋ।
ਕਦੀ-ਕਦੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਹੀ ਦਿਲ ਅਤੇ ਫੇਫੜਿਆਂ ਨੂੰ ਚਲਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਵਾਰ ਦਿਲ ਦੀ ਮਾਲਸ਼ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਵਾਰ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਸਾਹ ਦਿਓ। ਸਹਾਇਤਾ ਦੇ ਲਈ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਬੁਲਾਓ ਕਿਉਂਕਿ ਦੋ ਲੋਕ ਇਹ ਕੰਮ ਜ਼ਿਆਦਾ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪੀੜਤ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕੰਬਲ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟ ਦਿਓ ਤਾਂ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਗਰਮੀ ਮਿਲ ਸਕੇ। ਜੇਕਰ ਸੰਭਵ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਆਕਸੀਜਨ ਦਿਓ।
ਨਿਰਾਸ਼ ਨਾ ਹੋਵੋ। ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਕਈ ਜਿੰਦਗੀਆਂ ਬਚਾਈਆਂ ਜਾ ਚੁੱਕੀਆਂ ਹਨ। ਦਿਲ ਅਤੇ ਫੇਫੜਿਆਂ ਨੂੰ ਚਲਾਏ ਰੱਖੋ। ਪੀੜਤ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਤੁਰੰਤ ਲੈ ਜਾਓ। ਡੁੱਬਣ ਤੋਂ ਬਚੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਫੇਫੜਿਆਂ ਦਾ ਸੰਕ੍ਰਮਣ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।
ਡੁੱਬਣ ਨਾਲ ਮੌਤ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਕਾਫੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਡੁੱਬਣ ਦੀ ਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਆਤਮ-ਹੱਤਿਆ ਜਾਂ ਹੱਤਿਆ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਡੁੱਬਣ ਦੇ ਹਰ ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਦੇਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਡੁੱਬਣ ਨਾਲ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸਾਰੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤਹਿਕੀਕਾਤ ਹੋਣੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।
ਪੋਸਟਮਾਰਟਮ ਜਾਂਚ ਤੋਂ ਅਤੇ ਸੱਟਾਂ ਲੱਗੀਆਂ ਹੋਣ, ਫੇਫੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਹੋਣ ਜਾਂ ਖੂਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਾਬ ਜਾਂ ਹੋਰ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੇ ਹੋਣ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਵੀ ਪਤਾ ਲੱਗ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੌਤ ਡੁੱਬਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਈ ਹੈ ਜਾਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ। ਇਹ ਵੀ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੋਵੇ। ਕੁਦਰਤੀ ਸਬੂਤਾਂ ਨਾਲ ਮੌਤ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਕੇ ਆਤਮ-ਹੱਤਿਆ ਕਰਨਾ ਕਾਫੀ ਆਮ ਹੈ। ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਆਤਮ-ਹੱਤਿਆ ਦਾ ਕਾਰਨ ਪਤਾ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ ਆਤਮ-ਹੱਤਿਆ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਵੀ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿੱਥੋਂ ਤੱਕ ਸੰਭਵ ਹੋਵੇ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੈਰਨਾ ਸਿੱਖਣ ਦੇ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰੋ। ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਇਲਾਜ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਾਓ। ਜੇਕਰ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਯੁਵਾ ਕਲੱਬ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਸਿੱਖ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਮਿਰਗੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਮਰੀਜ਼ ਦਵਾਈ ਲਗਾਤਾਰ ਲਵੇ ਅਤੇ ਕਦੀ ਵੀ ਇਕੱਲੇ ਵਿੱਚ ਤੈਰਨ ਜਾਂ ਨਦੀ/ਤਾਲਾਬ ਵਿੱਚ ਨਹਾਉਣ ਨਾ ਜਾਏ। ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਇਕੱਲਿਆਂ ਨਾ ਛੱਡੋ।
ਸਰੋਤ: ਭਾਰਤ ਸਵਾਸਥਯ
ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਸੰਸ਼ੋਧਿਤ : 2/6/2020